زندگینامه حجت‌الاسلام شهید داوود دهداری
حجت‌الاسلام داوود دهداری در سال 1346 در «دریس کازرون» در خانواده‌ای متدین و اصیل چشم به جهان گشود. دروس متوسطه را در همان جا به اتمام رساند و در سال 1363 دعوت آیه « فلولا نفر من کل فرقه...» را اجابت و با پشت پا زدن به دنیا، برای کسب علوم اهل بیت (ع) به شهر قم مهاجرت کرد. وی با تلاش شبانه روزی دروس سطح حوزه را پشت سر گذاشت و از سال 1372 با پشتکار تمام در درس خارج آیت‌الله فاضل لنکرانی، آیت‌الله مکارم شیرازی و آیت‌الله میرزا جواد تبریزی شرکت کرد. هم‌زمان مقطع دکترای رشته تخصصی تفسیر و علوم قرآنی را نیز به اتمام رساند. او از شاگردان خصوصی و موفق درس خارج فقه و اصول آیت‌الله معرفت بود و سال‌ها از خرمن معرفت ایشان خوشه‌چینی کرد.
وی از نخستین روزهای دفاع مقدس (1361) تا پایان جنگ (1367) فرمان امام را پیروی کرد و دوشادوش رزمندگان به دفاع از اسلام پرداخت.
حجت‌الاسلام دهداری در عملیات کربلای 4، کربلای 5 ، مرصاد و سایر عملیات‌ها شرکت کرد و بارها زخم عشق را به جان خرید تا این که در عملیات والفجر 10 مجروح شیمیایی شد و همین مجروحیت در شهادت وی بسیار مؤثر بود.
وی در کنار تحصیل، یکی از مدرسان و اساتید موفق مدارس حوزه علمیه و همچنین پژوهشگری ژرف‌اندیش در عرصه مهدویت بود. مسؤول گروه قرآنی مؤسسه انتظار نور، پژوهشی درباره بررسی آراء تفسیری بیش از یکصد و چهل مفسر جهان اسلام درباره حضرت مهدی انجام داد و در عرصه دانش و اندیشه، از خود اثری ماندنی به یادگار گذاشت.
وی در فعالیت‌های اجتماعی مدیری دلسور و سخت‌کوش بود و در خدمت رسانی به طلاب، سر از پا نمی‌شناخت. طلاب زیادی را تحت پوشش خود داشت و در جذب جوانان و نقش تربیتی در مساجد و کانون‌ها بسیار مؤثر و مفید بود. در طول پنج سال مدیریت مدرسه علمیه صدوقی (فاز چهار) به عنوان مدیری توانا و دلسوز، طلاب زیادی را تربیت کرد و به جامعه علمی و معنوی حوزه تحویل داد.
حجت‌الاسلام دهداری سال‌ها مدیریت مدرسه علمیه باقریه را نیز به عهده داشت. در عرصه تبلیغ در دانشگاه‌ها خوش درخشید، در بین دانشجویان، مبلغی موفق به شمار می‌رفت و در نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، نقش موثری داشت.
وی سه سال به عنوان جانشین مدیریت مدارس در حوزه علمیه قم با مدیریتی خلاق و همراه بانوآوری، فعالیت‌های در خور ستایشی ارایه کرد.
شهید دهداری دانشمندی صبور، بردبار و با ادب بود که نظمی قابل ستایش، تواضعی عالمانه و گذشت، صفا، صمیمیت و اخلاقی ستودنی داشت. رفتار و کردار و حسن اخلاق ایشان زبانزد عام و خاص بود. و اکنون که در فراق آن عزیز نشسته‌ایم، دو فرزند و دنیایی از خاطره‌ها و خدمت‌های ماندگار از ایشان باقی مانده است.
کلمات کلیدی :
